এখন চিঠি, পুত্রৰপৰা মাকলৈ

মৰমৰ     আই   ,

আশা  কৰো   তুমি  ভালে  আছা   ৷
কিন্তু   মই   ভাল   নহয়   ৷
যেতিয়া    তুমি   মোৰ   এই  চিঠিখন   পঢ়িবা  তেতিয়া   হয়তো   মই   এই   পৃথিৱীৰ  মায়া - মোহ   এৰি  গুছি  যাম   তোমালোকৰ  পৰা  বহুত  দূৰত   ৷
অকল   থাকি   যাব  তুমি  দিয়া   নামটো   মোৰ   ৷

মা ,  মইতো   একো   কৰা  নাই   তথাপিও   মোক   কিয়  এই   শাস্থি   দিয়া   হ'ল   ?
মইতো   অকল   তোমালোকৰ  ওচৰত   যাব   বিচাৰিছিলো   ৷
তাৰ  কাৰণে   মোক  এনেকুৱা  শাস্থি  দিব  পাৰে নে   মা   ?

জানা    মা   ,
মই    তোমাৰ   কাৰণে  শাড়ী   কিনিছিলো    যাতে   তুমি    এটা  শাড়ী        সদায়    সদায়   পিন্ধিব   নালাগে    ৷
আৰু     নীলা'ৰ    কাৰণে   বহুত   বস্তু   কিনিছিলো   ৷
ভাৱিছিলো    এইবোৰ    দি  তাইক     একেবাৰে   ৰাজকন্যাৰ   নিচিনা  সজাই  দিম   ৷
আৰু   দেউতাৰ   কাৰণেও   এখন    হাতঘড়ী   কিনিছিলো  ৷
এইবোৰ   লৈ য়ে    ঘৰত  আহি    আছিলো    তেতিয়াই   হঠাৎ    সন্মূখৰ পৰা   এখনি     গাড়ী   আহি  মই   অহা  গাড়ী খনত     খুন্দিয়ালে    ৷
ইয়াৰ   পিছত    মোৰ   একো   মনত   নাই   ৷

চকু   মেলি     মই   নিজকে  হস্পিতালত   পাওঁ   আৰু    দেখো  মোৰ  গোটেই   গাঁত  বেন্ডেছ  কৰা    ৷

জানা   মা   ,
মই  লৰ - চৰ    কৰিব   পৰা   নাই   , বহুত   ভুক   লাগিছে   ৷
কোনেওঁ   মোৰ   ধ্যান    নাৰাখে    ,
মাজে   মাজে   আহি   কোনোবাই   খাব   দিয়ে   অকল   ৷
মোৰ    কাৰণে    নাকান্দিবা  আৰু    নীলা'ৰ   বিয়াৰ   কাৰণে    জমা   কৰা   টকাখিনি   নীলা'ক     দি   দিবা   ৷
মই    গৈ     আছো   বুলি   তুমি   দুখ    নকৰিবা   ,
নীলা    আছে তো     তোমাৰ    লগত    ৷
সকোলোৱেতো   এদিন   যাব    লাগিব     মই   নহয়    অলপ   আগতেই    গৈ    আছো     ৷

ইতি

চোহেল    ৷
-
-
লিখক :- ছাদ্দাম  হোচাইন
-
-
নগাঁও    অসম     ৷