স্মৃতিভ্রষ্ট বিষণ্ণ মেঘলা দুপৰ

স্মৃতিভ্রষ্ট বিষণ্ণ মেঘলা দুপৰৰ
কাঁচভঙা খিৰিকীৰ কাষত ,
অপেক্ষাতুৰ টলমল তাৰ চকুলো নুমছিব হয়তো কোনেও আহি ৷
নীলা বিষাদৰ চকুলো বৈ যায় ,
বগা ডাৱৰৰ শ্রাবণৰ হাহাকাৰে ভৰি থকা পথৰ ফালে চাই থাকে তেতিয়াও ,
উদাসীন দুটি ব্যথাকাতৰ চকু ৷

জলন্ত এটি অভিমানে যেন সম্পূর্ণ কৰে তাক যেনেকে
শ্বচানত পুৰি থাকে চন্দন কাঠ ৷
মাজে মাজে বিচাৰে সি ,
বিষাদৰ পুতুল খেলাঘৰ ভাঙি দিবৰ,
ভাঙি টুকুৰা - টুকুৰ কৰি দিব বিচাৰে মিছা সম্ভাষণে গঢ়া হৃদয়টোক ,
কোনো এক পূৰণা কঠিন শিলত দলিয়াই ভাঙি পেলাবৰ ৷
আকৌ   নতুন  কৈ   গঢ়ি  তুলিব   জীৱনটোক   ৰামধেনুৰ    সাত  ৰংৰে

মিথ্যা    পৰিচয়   ছিঙি  ভালপোৱাৰ   নতুন  জুই  জ্বলাব    ৷
জ্বলিব  সেই ঠাইত  , দগ্ধ  হ'ব    আৰু   জন্মিব   কিছুমান    নতুন    বিশ্বাস -  নতুন    প্রেমাতাল স্বপ্ন,

অহংকাৰ    !

ক্লান্ত নীলিমা   যি  ঠাইত  নাভাঙে   পুৰণি দেৱাল  ,
থাকিব   নতুন   টোপনি  কপাঁ   মাতাল   চকু    আৰু  কিছুমান   ৰূপালী   ভালপোৱাৰ   ঝিল্  মিল্  খেল   ৷

এইখিনিয়ে    বিচাৰে   সি   জনমে - জনমে
স্বচ্ছ   কাঁচৰ   অন্তৰালত  কাল্পনিক     প্রেমক    একেবাৰে    কাষত      পায়    ৷
অৱসন্ন   বিষাদৰ   বুকুত   স্নিগ্ধ    ৰ'দ  বিয়পাই  দিব  ,
মেঘপৰীৰ    মুকলি  চুলিত 
অজস্র-   নীল জোনাকৰ   মেলা,   যেতিয়া     আসন্ন
সন্ধিয়া   সময়   ৷
-
-
লিখক  :- ছাদ্দাম হোচাইন
-
-
নগাঁও     অসম