নৰপিশাচ ৰূপী মানৱৰ নির্যাতন

সৰু   ছোৱালী  পৰী ৷
তাই   পিন্ধা  কাপোৰবোৰ  বহুত   জেগাত  ছিঙা  ,
আৰু   তেজৰ   দাগ   ৷
একেবাৰে   অচেতন  অৱস্থা     তাইৰ   ৷
ছোৱালীজনীৰ   এনেকুৱা  অৱস্থা  দেখি   মাক   অজ্ঞান হৈ   পৰিলে  ৷
বহুতেই   অমানৱিক    অত্যাচাৰ   চলায়   ছোৱালীজনীৰ   ওপৰত  সেই  নৰপিশাচ  বিলাকে  ৷
স্কুলৰ  পৰা  ঘৰমুৱা  হোৱাৰ     সময়ত   তাইৰ  হাত  ভৰি  আৰু  মূখখন   বান্ধি  এক 
নির্জন  ঠাইত  নি   সিহতৰ আত্ম  সন্তুষ্টি  ভোগ  কৰে ৷   
এই   নৰপিশাচ  বিলাকৰ 
অলপ ও  মৰম   আৰু  দয়া   ওপজা  নাই   নে  এই   ছোৱালীজনীৰ   প্রতি  ৷

হিংস্র ক্ষুধার্ত  জন্তুৰ  নিচিনা   জপিয়াই  পৰিলে  এই  ছোৱালীজনীৰ   ওপৰত  ৷
পৰীৰ   অৱস্থা   একেবাৰে  বেয়া   ৷
অৱশেষত   তাই    অলপ  চকু  মেলি   চালে   ৷

চকু  মেলাৰ  লগে  লগে   তাই   মা   মা   বুলি   মাতিব   ধৰিলে   ৷
মাক   ছোৱালীজনীৰ   ওচৰতয়ে   আছিলে  ৷
আগুৱাই   আহি   ছোৱালীজনীৰ   মূৰত   হাতখন    ৰাখিলে  ৷
মা   আৰু    ছোৱালী  দুজনীৰে    চকুত    চকুলো  ৷
পৰী   বহুত   কষ্ট কৰি   মাকৰ   লগত   কথা   পাতিবৰ   চেষ্টা   কৰিছে   ৷

অবশেষত  কান্দোন মিস্রিত
কণ্ঠৰে  পৰীয়ে    মাকক  ক'ব  ধৰিলে  ……

মা  , মোক   সিহতে  এনেকে   মাৰিছে    কিয়  মা  , মা  মোৰ  পেটত  বহুত  বিষাই  আছে   ৷
মা  , সিহতে  মোক  কিয়   এনেকুৱা   কৰিছে   ?

মাকে   ছোৱালীজনীৰ   কথা  শুনি   অকল   নিৰবিচ্ছিন্ন  ভাৱে   কান্দিছে   ,  ছোৱালীজনীৰ    এই 
প্রশ্নৰ  কোনো  উত্তৰ  নাই   মাকৰ   ওচৰত   ৷
এনেকে   পাৰ হৈ   যায়   তিনি দিন  ৷
ডক্তৰবোৰয়ে  বহুত   চেষ্ট  কৰিও   পৰীক   বচাব   নোৱাৰিলে   ৷
তিন দিন  পিছত  পৰী  এই   পৃথিৱীৰ   মায়া  এৰি   গুচি   যায়    ৷

নিমিত্তেই  ধূলিকণা   হৈ   যায়   তাইৰ   মাকৰ   বহু    সপোন    ৷

এনেকে    আমাৰ  দেশত   পৰীৰ  নিচিনা  হাজাৰ  হাজাৰ  ছোৱালী বলি হৈছে   ৷
হাজাৰ  হাজাৰ  মাকৰ   বুকু  খালী   হৈছে   ৷
নাজানো   কেতিয়া  আমাৰ  দেশৰ  নিৰীহ  মানুহ  বিলাক  সুখ   শান্তিত   বস-বাস  কৰিব    পাৰিব    ৷

(এইটো  এটা  কাল্পনিক  গল্প  ৷  )
-
-
লেখক  :-  ছাদ্দাম  হোচাইন
-
-
নগাঁও    অসম